"De trainer als auteur, regisseur en acteur” is het tiende handboek van Expert Academy. Deze handleiding wil de werkwijze van (beginnende) trainers, docenten en opleiders optimaliseren en professionaliseren.
Het leek ons een leuke aanleiding om onze ervaren trainers zelf eens aan het woord te laten over hun eerste stappen en hun valkuilen.
Vandaag richten we de schijnwerpers op één van de founding fathers van Expert Academy: Jerko Bozikovic.
Jerko: “Mijn belangrijkste tip voor beginnende trainers? Daag jezelf voortdurend uit en blijf investeren in je eigen ontplooiing. Trainer zijn is een ‘journey’. Er is geen moment dat je alles kent en alles weet. Het belangrijkste is dat je verwonderd blijft en voortdurend openstaat voor nieuwe inzichten.
Ben ik wel goed genoeg? Heb ik wel iets te vertellen? Kan ik mensen in beweging zetten? Deze gedachten doorkruisten mijn geest, toen ik de eerste keren voor een groep stond. Het gebeurt af en toe nog eens dat die onzekerheid de kop op steekt. Maar deze gedachten helpen mij om niet in een bepaalde routine te vallen. Het zorgt ervoor dat ik af en toe uit mijn comfortzone blijf komen.
First imitate, then innovate
Het was de eerste les die ik kreeg als beginnende trainer: First imitate, then innovate. Je hoeft echt het wiel niet opnieuw uit te vinden. Ik startte als observator van intensieve meerdaagse seminars. Ik zat achteraan en schreef elk woord, elke oefening, elke gedachte op. Beetje bij beetje mocht ik dan kleine stukjes zelf brengen, daarna zelfs co-faciliteren, om uiteindelijk lead trainer te worden. Mijn opleiding bestond in een non stop 35-daags traject in Santa Monica. 35 dagen over Stemgebruik, Lichaamstaal, EQ, Communicatie… Elke dag gaf ik een tweetal presentaties: sommige voorbereid andere on the spot. We werden gefilmd en we kregen camera-feedback… Om maar te zeggen: je leert vooral door te ‘doen’. Na een cursus van 2 dagen en het lezen van enkele boeken, ben je nog geen trainer.
Op zoek naar mijn eigen stem
In Santa Monica kwam ik mezelf ook tegen. Ik had geen adem meer en kon me plots niet meer uitdrukken. Mijn stem was weg! Ik werd terug gekatapulteerd naar vroeger. In eerste instantie naar mijn kindertijd, toen ik drie talen door elkaar sprak: Frans, Nederlands en Kroatisch. Daarna naar mijn tijd als balletdanser, toen ik enkel communiceerde met mijn lichaam.
Om dat patroon te doorbreken, ging ik op zoek naar mijn eigen stem. Ik kroop op een podium en werd presentator en animator. Hier ben ik! Hoor mij! Het was een tegenreactie en het maakte deel van mijn proces als trainer.
De tweede stap was ‘to innovate’: meer en meer begon ik mijn eigen verhalen, mijn eigen metaforen en mijn eigen oefeningen toe te voegen aan mijn trainingen. Dat groeiproces is voor mij een genot op zich. Ik zei het al: trainer zijn is een ‘journey’.
Tot slot: als trainer zijn er 3 belangrijke zaken die mij energie geven:
1. Sommige thema’s, modellen en verhalen vertelde ik waarschijnlijk al zo’n duizend keer. Maar voor mijn toehoorders is het de allereerste keer. Wanneer je dat besef vasthoudt, kan je er elke dag met massa’s energie en enthousiasme tegenaan gaan.
2. Ik krijg als trainer dagelijks een podium en dat zorgt voor een verantwoordelijkheid, die ik met veel respect aanneem. De hele dag door mag ik cadeaus uitdelen aan mijn studenten. Nieuwe inzichten, tips en modellen in een feestverpakking.
3. Een training gaat nooit over mezelf. Het is mijn job om nederig en dienstbaar te zijn. Er is maar 1 gedachte belangrijk: hoe kan ik het beste van mezelf geven voor mijn publiek.”